Naar een doel toewerken: VAKANTIE!
Naar een doel toewerken: VAKANTIE!
Terwijl ze steeds meer afvalt nadert de dag van de niertumor operatie. Janet krijgt uiteindelijk een sonde en gaat uitgeput de operatie in.
Een paar weken na de operatie gaan we met haar aan de slag. Met hele kleine stapjes bouwt ze langzaamaan haar energievoorraad op. Doel; op vakantie en doen en eten waar ze zin in heeft. Ze traint drie keer in de week, doet elke dag ademhalingsoefeningen en groeit weer in omvang en….. in zelfvertrouwen.
Het valt af en toe niet mee. Vooral niet als het besef echt doordringt dat het heel anders had kunnen aflopen. Soms bouwen we een wandelcoaching in, flink doorstappen (op de juiste hartslagen) in de natuur en ondertussen 1 op 1 haar gevoel bespreken. Ook leert ze de balans tussen rust, werk en bewegen beter in te schatten en toe te passen in haar leven. Ze koopt een nieuwe sportoutfit. En krijgt er plezier in om ook met anderen te trainen. We horen steeds vaker haar gulle lach. Met haar onverbeterlijke optimisme groeit ze naar de vertrekdatum.
Met voldoende energie, vertrouwen en positiviteit gaat Janet op vakantie! Heeft een geweldige vakantie met fietsen, wandelen en lekker eten. Ze komt 5 kilo aan die er daarna weer afgetraind mogen worden ;-). Ze “leeft” weer, valt weer binnen de maatschappij en kan weer genieten van het leven. Doel behaald!
Van gespannen onzekere middelbare scholier naar energieke geneeskunde student!
Van gespannen onzekere middelbare scholier naar energieke geneeskunde student!
Hannah van der Boom (20 jaar) vertelt;
In september 2019 werd ik met klachten van voornamelijk persisterende hyperventilatie doorverwezen door de huisarts. Ik zat in een stressvolle periode, stond op het punt te beginnen met een nieuwe studie en merkte dat ik lastig met deze momenten van stress en spanning kon omgaan.
Daardoor voelde ik mij gespannen met een ongecontroleerde ademhaling. Er moest iets gebeuren om dit te verbeteren, want ik merkte dat ik ontzettend moe werd van alle stress. Die spanning begon zijn tol te eisen en ik wilde dat dat stopte.
De aanpak was om vanaf het begin van de behandeling mijn vitale functies in rust en tijdens inspanning te meten. Die bepaalde het behandelplan. In het begin vond ik het allemaal erg spannend en werden mijn waarden van ademhaling en hartslag maar moeizaam beter. Ook op de momenten dat er nog geen echte vooruitgang te zien was, kreeg ik opbouwende kritiek en werd op een prettige manier gemotiveerd om door te blijven gaan.
Stapje voor stapje begon het beter te gaan. Ik leerde met ademhalingsoefeningen om mijn ademhaling vanuit mijzelf rustiger te krijgen. En ook om na een inspanning weer op een normaal ademniveau te belanden. Thuis kon ik dit ook allemaal monitoren met de app van 2.0 Vitaal. Ik vond dit erg prettig, zodat ik zelf ook kon zien of de zaken beter gingen of niet.
Ik heb een lange tijd zo’n twee keer per week getraind in de zaal van de praktijk, wat gedurende de behandeling steeds meer als ontspanning ging voelen.
Ik maakte hier en daar een praatje en ik voelde me na een training altijd energieker dan ervoor. Dit gaf motivatie om door te gaan. Naast het trainen kreeg ik duidelijk uitleg over wat bepaalde vitale functies inhouden en ook zaken als leefstijl en denkwijze kwamen aan bod. De behandeling is dus erg breed, wat ik als prettig heb ervaren. Vragen kunnen altijd gesteld worden, hier kreeg ik altijd snel en duidelijk antwoorden op.
Uiteindelijk bereikte ik wat betreft ademhaling en hartslag een stabieler niveau en heb ik, voor mijn gevoel, hier een betere controle gekregen. Als ik kijk naar mijn situatie bij binnenkomst en mijn situatie nu, is dat een wereld van verschil.
Van een intens gestrest en gespannen persoon, ben ik rustiger en vooral energieker geworden. Door de continue monitoring, begeleiding en adviezen van en door mijn coach ben ik gekomen waar ik nu sta.
Nu mijn behandeling zo goed als afgerond is, blijf ik zelf sporten en mijn vitale functies monitoren. Hierdoor blijf ik energiek en blijf ik trainen om ontspannen te worden op momenten waarop dit wat lastig is. Hierbij blijf ik de app van 2.0 Vitaal gebruiken.
Bewegen op recept bij diabetes type 2; sleutel voor succes!
Bewegen op recept bij diabetes type 2; sleutel voor succes!
Maar al te vaak wordt er met de diagnose Diabetes type 2 in eerste instantie naar medicatie gekeken. Terwijl het vanuit een holistische visie (eigenlijk spreek ik liever van gezond verstand) veel meer voor de hand ligt jezelf af te vragen welke levensstijl de veroorzaker was?
Op het recept zou dan ook kunnen staan:
Meer bewegen, aangepaste voeding en inzicht in eigen levensstijl.
Kortom, de leefstijlknop moet om
Dat kan prima zonder medicatie en zonder dieet. Iemand met diabetes type 2 staat constant in de suikerverbranding. Door te bewegen en te sporten in de goede inspanningszone (niet teveel en niet te weinig) en door ademhalingsoefeningen te doen waarin je echt tot rust komt (lagere hartslag, lagere ademfrequentie) kan deze persoon weer een vetverbrander worden. En dat is essentieel voor een gezond lichaam.
Voeden en niet vullen
Zonder een specifiek dieet, maar wel met inzicht en bewustwording kan je de voeding gaan aanpassen. Kennis daarover is dan ook een belangrijke eerste stap bij de verandering van leefstijl. Wij ontwikkelden een cursus met vragen als; Hoe werkt dat eigenlijk, die vetverbranding? Waarom is dat belangrijk? Wat kan je er zelf aan doen? Wat is het effect van de inname van suikers en vetten? Wat zijn goede vetten?
Totaalaanpak
2.0 Vitaal ontwikkelde een totaal programma waarbij je met een hartslagmeter en een app een traject volgt van 24 weken. Je traint, leert en ondergaat de leefstijlverandering. En dat hoef je niet alleen te doen, want er is altijd een coach bij, live en via de app. De coach maakt een trainings/rustprogramma op maat. Dit kan bij een 2.0 Vitaal locatie, in de sportschool, buiten of thuis.
Niet alleen tijdens het programma behaal je resultaat, maar vooral ook daarna. Als je eenmaal gewend bent aan een andere leefstijl is de kans dat je nog iets anders wilt minimaal. Kennis en zichtbaar en voelbaar resultaat zijn daarom de sleutels tot succes.
If it is to be, it’s up to me….
If it is to be, it’s up to me ….
De uitputting nabij meldt Judith (48) zich bij de 2.0 Vitaal-coach. Met een doorverwijzing van de huisarts, een zeer lage bloeddruk en burn-out verschijnselen is het een wonder dat ze nog staat. Met een druk samengesteld gezin (drie van haar en drie van hem), een fulltime baan en een huishouden dat volledig op haar neerkomt is die vermoeidheid niet vreemd. De testen laten burn-out waardes zien.
Ondanks tegenwerking van thuis (“onzin, dat heb jij toch niet nodig”), gaat ze aan de slag, omdat het als ‘nu of nooit’ voelt. De trainingen vallen zwaar, maar geven haar ook iets terug; tijd voor zichzelf.
Dat zet zich door. Judith wordt zich meer en meer bewust van zichzelf, haar keuzes en de consequenties daarvan. Ondertussen gaat ze zich lichamelijk beter voelen door de balans tussen trainen, ademhaling en herstel te zoeken. Elke week gaat ze twee minuten langer trainen.
Haar kracht komt letterlijk terug. Ze realiseert zich dat ze net op tijd de weg naar zichzelf heeft teruggevonden. Er volgt een rigoureus besluit: zij gaat de scheiding in gang zetten. Dat brengt verdriet met zich mee, maar ook diepe gesprekken met haar kinderen, openheid en eerlijkheid over de thuissituatie en het besef dat ze elkaar gevangen hielden in een emotionele houdgreep.
Ze besluit ook van baan te switchen zodat ze meer tijd voor zichzelf en de kinderen heeft. Langzamerhand valt ze af en krijgt ze meer energie om al die stappen ook echt te nemen.
Na drie maanden is de basis voor een ander leven gelegd. Een ding weet ze zeker: ze wil nooit meer in een situatie terechtkomen waarin ze zichzelf ondergeschikt opstelt en ze haar eigen belang en gezondheid ondermijnt.
Het trainen, de coaching, de zichtbare en voelbare verandering, maar vooral haar zelfinzicht hebben nieuwe deuren geopend.
Hoe het lukte om fit te worden met kanker!
Hoe het lukte om fit te worden met kanker!
25 november 2018. Een dag om nooit te vergeten: diagnose borstkanker. Marleen(56) krijgt een borstsparende operatie, met chemo en geen bestraling, wel met elke twee weken immunotherapie.
Wat doe je met kanker als je een actieve en sportieve persoonlijkheid hebt?
Marleen besluit het kankertraject ook zo in te gaan; actief en sportief. Ze gaat aan de slag met de 2.0 Vitaal-coach om zo energiek mogelijk te blijven. Kan dat eigenlijk wel, vraagt ze zich af? Moet ik me niet rustig houden?
Het antwoord luidt; Herstel is bewegen is rust is balans is herstel is bewegen is rust is balans is …..
Samen met haar coach gaat ze op zoek naar haar (unieke) balans:
Ze traint 17 weken alleen op calculated AT (De vorm van de dag), want een inspanningstest op de fiets waarbij je naar je maximale hartslag gaat, is voor nu te zwaar en bovendien niet zinvol, gedurende de behandelingen waarbij het lichaam steeds anders belastbaar is. Ze bouwt haar training op tussen de therapieën door. Met een maximale belasting van drie keer per week en het schema: 6 minuten warming up-, 20 minuten trainen in duur 2, – 6 minuten cooling down en 6 minuten ademtherapie.
De eerste dag van het 2.0 Vitaal programma valt het haar zwaar. Marleen heeft veel vermoeidheidsklachten en ze kan haar arm niet goed bewegen. Ze zet door, traint op haar hartslag en gaat niet over die grens. Ook de ademtherapie neemt ze zeer serieus en ze voert die frequent uit. In de tweede week voert ze haar sporttijd op en dat geeft moed. Het is steeds zoeken naar het goede trainingsschema met alleen cardio; fietsen past daar het beste bij.
Ondertussen probeert ze te blijven doen waar ze blij van wordt; schaatsen en groepslessen op de sportschool: Yoga en pilates. Ze gaat skiën en door met leven. In week 17 is ze echt flink vooruit gegaan.
10 maart: Het behandeltraject is voorbij, de immunotherapie achter de rug: Marleen voelt zich ‘onwijs goed’, heeft het hele traject met minimale medicatie en complicaties doorstaan en gaat verder met de opbouw van het trainingsschema om fit te blijven.
“Bewegen heeft mij enorm geholpen om dit proces door te komen, het heeft mij vertrouwen in mijzelf gegeven plus het gevoel dat ik sterk ben gebleven. Samen met een coach die met je ‘meebeweegt’. Nu ik op deze positieve manier heb ervaren wat sport met je doet en ik continu aan mijn leefstijl heb gewerkt, ga ik dat niet meer veranderen.”
En dan heb je plotseling de diagnose van een ernstige ziekte…
En dan heb je plotseling de diagnose van een ernstige ziekte…
Martijn (42) loopt vermoeid de sportschool binnen.
Hij voelt zich niet fit, is gelig van kleur en denkt dat hij misschien wel een burn-out heeft. De volgende dag ligt hij in het ziekenhuis met de diagnose MDS (Myelodysplastisch syndroom is een groep van beenmergziektes waarbij de aanmaak van bloedcellen is verstoord)
De enige remedie is stamceltransplantatie. Om die te kunnen ondergaan, moet hij eerst op krachten komen. Hij meldt zich bij 2.0 Vitaal. Op dat moment heeft hij een hele hoge ademfrequentie van 25 keer per minuut en een Heart Rate Variability tussen de 15-20. Dat is vergelijkbaar met iemand die continu aan het sporten is.
De 2.0 Vitaal-coach maakt een trainingsprogramma en start met cardio; 3x per week, 6- minuten warming up, 10 minuten fietsen, 6 minuten cooling down en 6 minuten ademhalingsoefeningen. Op basis van een calculated omslagpunt, want een inspanningstest op de fiets doen en tot de maximale hartslag gaan is nu niet aan de orde.
De focus ligt op de ademhaling, het lichaam leren echt tot rust te komen. Alleen door je hartslag te laten dalen door je ademfrequentie naar beneden te brengen, herstelt je lichaam. De ‘motor’ komt dan eindelijk tot rust. En dat is hard nodig voor Martijn.
7 Weken lang worstelt Martijn zich door de dagen heen, dan vindt de stamceltransplantatie plaats. Hij ligt in het ziekenhuis en doet daar nog eens 6 futloze weken niets.
Daarna start hij de training opnieuw, van voren af aan. In 6 weken bouwt hij op naar 20 minuten wandelen. Het keerpunt komt als zijn bloedwaardes herstellen en de specialist ziet dat hij goed herstelt. De trainingen bij 2.0 Vitaal worden uitgebreid en uiteindelijk zelfs overgaat op hardlopen. Een sport die hij verafschuwde en nooit meer had verwacht dat ooit nog te gaan doen. Een mentale en fysieke overwinning. Elf maanden lang traint hij drie keer per week samen met zijn coach. Daar gaat een techniektraining aan vooraf om echt goed te leren hardlopen.
En nu exact een jaar later na de transplantatie rent hij 6-10 kilometer op de heide en is ook weer volledig aan het werk.
“Er is een hoop gebeurd dit jaar, mijn leven had ook voorbij kunnen zijn. Alles komt in een ander perspectief te staan: werk, vriendschappen en mijn eigen levenshouding. Ik heb mijn leefstijl radicaal moeten veranderen. Gelukkig is mijn vrouw met mij mee gaan trainen;-)”
Trots! 100% finishers bij de marathon van New York!
Trots! 100% finishers bij de marathon van New York!
Afgelopen zondag (3-11-2019). De marathon van #New York. Het verslag.
Het spektakel begon op vrijdagavond met de openingsceremonie. Echt op zijn Amerikaans; groots en meeslepend met vuurwerk en een parade. Wel op tijd weer terug naar het hotel om vroeg te kunnen slapen 😉
Op zaterdag een shake-out run (korte 5 kilometer op laag tempo) gedaan langs prachtige muurschilderingen door zuidelijk Manhattan. In de middag de benen omhoog, startnummer op het shirt vastmaken, de kleding en de voeding voor de marathon klaarleggen en uitrusten voor de dag van morgen. S’avonds bij een Italiaan ons tegoed gedaan aan pasta’s.
Zondag. De dag van de marathon. Om 5 uur de wekker. Om 6 uur in de bus. Na een hele lange file kwamen we uiteindelijk rond 9.00 uur op het startterrein, waar we onze tassen moesten inleveren en klaar staan bij de startvakken.
Net te laat voor de eerste wave, maar gelukkig niet in de kou hoeven wachten op een nat grasveldje. Om 10.06 klonk het Amerikaans volkslied en om 10.10 uur klonk het startschot voor onze wave en daar gingen we. Vooruitgeduwd door het New York, New York van Frank Sinatra.
Wat stond ons nog te wachten? De adrenaline gierden door het lijf. De eerste 2 mile gingen over de Verrazano Bridge van Staten Island naar Brooklyn. Ongeveer de enige plek waar geen supporters mochten staan. Op uitzondering van enkele bruggen en de Joods Orthodoxe buurt na stond er vanaf 3 mile tot 26 mile de mensen in rijen van 3 tot 10 dik, met ongeveer 140 muziek punten verdeeld over 42 kilometer en 195 meter werden we luidkeels aangemoedigd.
Ongelofelijk wat een kracht mensen je kunnen geven. En dat hebben we nodig gehad. Het zware parcours door New York wat geen moment vlak is vergt het uiterste van lichaam en geest.
In wisselende tijden van 3.39 uur – 5.15 uur kwamen alle deelnemers van @Exterion Media over de finish. Ieder met zijn/haar eigen verhaal en belevenissen onderweg.
Wat bleek; iedereen is gefinisht!! Zo’n ontzettend gaaf gevoel dit met elkaar te beleven. Allemaal hebben we getraind volgens het 14 kilometer schema. Enkel op spierpijn na en zonder blessures is iedereen de dag erna opgestaan. Geluk maar vooral wijsheid! Deze dag kan nooit meer stuk!
De overige dagen in New York waren fantastisch. In een soort roes ontdekten we de stad vanuit het WTC, een helikopter, de metro, rooftops en de Hop on hop off bus. In een woord geweldig! Evenals de organisatie vanuit Exterion Media.
Wat een te gek programma hebben jullie er aan gekoppeld en wat een kansen en mogelijkheden hebben jullie alle deelnemers gegeven dit te mogen beleven. 6 dagen in een bubbel van geluk. Een reis om nooit meer te vergeten!!
2 marathons en de zevenheuvelenloop binnen 4 weken
Gekkenwerk?! 2 Marathons en de Zevenheuvelenloop (15km) binnen 4 weken
4 weken geleden liep ik de marathon in New York. (https://www.linkedin.com/pulse/spanning-loopt-op-voor-ny-marathon-eric-ruiter/). Een fantastische trip naar “the big apple”. In de 5 dagen die ik er was heb ik 120 km gewandeld/hardgelopen. 42,195 km hardlopend voor de marathon zelf en de overige kilometers wandelend om de stad te verkennen. Oef, wat heb ik dat gevoeld in mijn benen! En niet nadelig, maar juist positief! De meeste wandelkilometers heb ik gemaakt in de uren en dagen na de marathon. Eenmaal in beweging gaat dat best goed en voelen je benen niet zo stijf. Na het stilzitten(eten, metro) voel je de stijfheid weer. Na een paar minuten wandelen is dat volledig verdwenen. Een lichte mate van belasting geeft direct een verbeterde doorbloeding. En doorbloeding is voeding en voeding is herstel. Het bezichtigen van alle geweldige gebouwen, monumenten, beklimmen van trappen zijn niet alleen leuk en hebben een onvergetelijke indruk achtergelaten, ze waren ook nog eens geweldig voor mijn herstel.
Terug in NL vooral veel op de fiets gezeten. Een week na de marathon mijn wekelijkse maandagochtend runningtherapie loopje van 6 kilometer met een cliënt opgepakt. Voor mij een loopje met zeer lage hartslagen. Met licht verzwaarde benen mocht ik zeker niet klagen.
De zevenheuvelenloop (15km) in Nijmegen stond 2 weken na de marathon in NY op de planning. Een loop die voor mij een traditie is geworden samen met vrienden. Vrienden met wie ik over 2 weken ook de marathon in Valencia ga lopen. Even samen zijn en vast wat fantaseren over de dagen in Valencia. Daarom dit keer niet op maximaal tempo, maar op marathonhartslag. De hartslag waar ik ook 42 kilometer op kan lopen.
In de week na Nijmegen nog 1x een training van 14 kilometer en mijn vaste maandagochtend runningtherapie rondje en verder de benen sparen naar Valencia.
Is het gekkenwerk? Nee, niet als je luistert naar je lichaam. En dat doe ik niet alleen op gevoel, naar kennis, maar ook naar mijn rusthartslagen. Dan kan het prima. Door het intensieve trainingstraject en de metingen die ik elke ochtend uitvoer weet ik precies dat (als ik in goede conditie ben) mijn rusthartslag wisselt tussen de 33 en 34 slagen per minuut. De eerste nacht na de marathon was deze 53 slagen per minuut en pas na 5 dagen was mijn hartslag weer terug zoals die hoort te zijn. Mijn herstel is goed. Dat zegt overigens niks over de weefselschade die nog aan het herstellen is. Ja, het is wel gekkenwerk als je 2x maximaal wilt presteren en records wilt lopen bij beide marathons.
Voor mij geldt; wat meer rust tussendoor nemen om ook de weefselschade die ik heb opgelopen weer te laten herstellen. Morgen vertrekken we naar Valencia. Lekker hardlopen, genieten van het mooie weer, vrienden en uitwandelen in de stad!
De spanning loopt op voor de marathon van New York!
De spanning loopt op voor de marathon van New York!
Ongeveer 9 maanden geleden ben ik gestart om een groep te begeleiden met de voorbereidingen voor de New York Marathon #NewYork. @exterionmedia had het idee om met medewerkers en zakelijke partners de uitdaging aan te gaan om gezond, verantwoord en sportief de marathon van New York te lopen. Een serieuze en onderbouwde aanpak was het uitgangspunt.. Als trainer begeleid ik al jaren mensen naar dergelijke evenementen middels de hardlooprevolutie methode*, beter bekend als het 14km schema. Ik begon dan ook met het testen van de 25 potentiële deelnemers.
Dat hield in ; een uitgebreide (fiets)test om inzichtelijk te krijgen wat de VO2max (maximale zuurstofopname), hartslagzones en omslagpunt (anaerobe drempel) zijn. Wij maken bij 2.0 Vitaal (www.tweepuntnulvitaal.nl) gebruik van de EnergyC2ntrol Methode van Stans van der Poel. Daarnaast bekijken wij ook of jouw lichaam wel zuinig omgaat met zijn energie, of jouw lichaam wel herstelt van de training, hoe jij je herstel kan verbeteren en hoe je meer energie krijgt in het dagelijks leven.
De groep kwam in zijn geheel door alle testen heen ; van ervaren loper, fanatiek sporter tot deelnemers die nog nooit hardgelopen hebben. De eerste 6 weken kreeg iedereen daarom zijn/haar eigen advies en persoonlijk schema, in de aanloop naar het marathonschema.De een moest leren hardlopen op hartslagen, de andere moest leren minder intensief te sporten, en de ervaren lopers konden alvast op meer snelheid gaan trainen.
15 weken geleden is iedereen gestart met een persoonlijk marathon trainingsschema op hartslagen die horen bij die persoon. Voor iedereen geldde , 4x in de week trainen op verschillende hartslagen. Dat zijn de hartslagen die je tegen gaat komen tijdens de marathon.
Monitoring met de BioCheck-app gaf voor de deelnemer inzicht in de juiste hartslagen en herstel. Ook kon ik meekijken met de deelnemer en coachen op afstand. Zodat de deelnemers woonachtig door het hele land in hun eigen omgeving konden trainen. Eens in de 3-4 weken kwamen we samen voor een techniektraining, het uitwisselen van ervaringen en het stellen van vragen. Het bleek heel waardevol om dit als groep op te pakken, ervaringen te delen en teambuilding te creëren.
Tijdens het trainen bleek het voor twee mensen door een blessure helaas niet haalbaar. En nu is het bijna zover ….. morgen stappen we met zijn allen op het vliegtuig…. wordt vervolgd!
- boek hardlooprevolutie
De roep van de Kilimanjaro. Een trainingstraject op maat
De roep van de Kilimanjaro.
Casus
@renate, 33 jaar, net moeder, gemetastaseerd coloncarcinoom (darmkanker met uitzaaiingen naar de lever, longen en buikvlies). Diverse behandelingen hebben de kanker niet doen verminderen. De status is stabiel, er wordt gekozen voor kwaliteit van leven. Op 30 juli 2019 is besloten de behandelingen op pauze te zetten. Bij groei van de kanker wordt de behandeling hervat. Op woensdag 9 oktober kregen wij via een fysiotherapeut uit het ziekenhuis de vraag om Renate te begeleiden naar de top van de Kilimanjaro op 3 dec a.s. Ze heeft hier het volgende goede doel aan gekoppeld: het “Activiteitenfonds” van de Prinses Máxima Foundation. Doneren kan zeker nog via deze link
Na een eerste informatie over de wens vanuit de oncologieverpleegkundige, realiseerde ik mij dat dit in 7 weken trainen moet gebeuren. Dan moet er eerst getest worden om te zien of die wens überhaupt mogelijk is en wel snel ook. De tijd dringt. Op vrijdag 12 oktober zit Renate tegenover mij en is klaar om getest te worden. Na een uitgebreide test: rustmeting, inspanningstest en herstel na inspanning, had ik alle gegevens om te beoordelen of dit fysiek gezien een haalbaar doel is. En dat is het. Ondanks de ziekte zijn de waarden voldoende om te zeggen dat het lichaam voldoende vermogen heeft om het doel te behalen. Met dit goede nieuws sprak ik die avond Renate; haar reactie was blij maar kalm. Wat ik ook had gezegd, ze zou dit avontuur toch zijn aangegaan. Ik bedacht mij dat dit genoeg zei over haar drive.
Trainingstraject
Veel trainingsuren en een volledig commitment werden gevraagd. 4x in de week sporten op hartslagen. 2x wandelen op hartslagen die ze ook tijdens de klim zal tegenkomen en 2 x fietsen in D2 met extra zuurstof om haar (verzuurde)lichaam met verlaagde PH-waarde optimaal te kunnen trainen. Ook dagelijks 3x per dag en na de training het uitvoeren van een ademoefening. Die is gericht op een verbeterd herstel, maar ook op een efficiënte manier van ademhalen om in de bergen geen last te krijgen van hoogteziekte.
Met een goede discipline en wat tegenslagen in de laatste 2 weken werkte Renate zich naar de vertrekdatum toe. Ze kreeg last van haar keel en was voornamelijk ‘s nachts veel aan het hoesten waardoor de slaapkwaliteit ronduit slecht was. We hebben daarom de laatste week de trainingen ingekort. Uitgerust aan de klim beginnen heeft meer prioriteit dan de laatste week proberen nog wat conditionele winst te boeken. Met hulp tijdens het wandelen van haar reisgenoot (haar vader, die overigens ook is geweest voor een test en een schema) is ze vandaag meer dan klaar voor haar klim.
Wij wensen Renate heel veel geluk, kracht, plezier en prachtige momenten toe!
P.s. Renate en haar behandelend arts @pietervandenberg van #tergooi ziekenhuizen maakte afgelopen week een prachtige podcast over haar verhaal. De podcats is hier te luisteren: https://www.tergooi.nl/podcast-pieter-van-den-berg/